سیاسی/ سیاست خارجی قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران» دیروز درحالی ابلاغ و دولت مکلف به توقف اجرای پروتکل الحاقی شد که تاکنون ۱۵۳کشور آن را تصویب، ۱۵۰کشور امضا و ۱۳۶کشور نیز آن را به اجرا گذاشته‌اند. به این ترتیب مجلس شورای اسلامی در شرایطی که نسبت به ۵سال […]

سیاسی/ سیاست خارجی 5fc7d4ee30d0a_2020-12-02_21-24 قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران» دیروز درحالی ابلاغ و دولت مکلف به توقف اجرای پروتکل الحاقی شد که تاکنون ۱۵۳کشور آن را تصویب، ۱۵۰کشور امضا و ۱۳۶کشور نیز آن را به اجرا گذاشته‌اند.

به این ترتیب مجلس شورای اسلامی در شرایطی که نسبت به ۵سال پیش، کشورهای بیشتری حاضر به اجرای این پروتکل شده‌اند، خواهان کنار گذاشتن آن شده است.

براساس این پروتکل، آژانس در «بازرسی»های خود حق دارد به هر جایی که برای انجام وظایفش ضروری می‌داند، دسترسی پیدا کند. بازرسان آژانس برای این بازرسی‌ها تنها موظف هستند، ۲ساعت زودتر به کشور مقصد اطلاع دهند

بازرسان آژانس می‌توانند علاوه‌بر نمونه‌برداری از مناطق مورد بازرسی، تجهیزات مانیتورینگ (نظارت) برای کشف فعالیت‌های احتمالی خارج از چارچوب را نصب کنند.

۱۵۳ کشور پروتکل الحاقی را تصویب کرده‌اند و ۱۳۶کشور نیز درحال اجرای مفاد پروتکل هستند. آیا تمام این ۱۳۶کشور، برنامه‌ هسته‌ای، غنی‌سازی یا سلاح هسته‌ای دارند؟ خیر. بین کشورهای جهان آمریکا، روسیه، کره‌شمالی، چین، پاکستان، انگلیس و کره‌شمالی دارای تسلیحات هسته‌ای هستند. علاوه‌بر این کشورها، رژیم‌صهیونیستی نیز دارای سلاح هسته‌ای است. این رژیم به‌همراه هند و پاکستان حتی حاضر به پیوستن به رژیم منع اشاعه و گسترش سلاح هسته‌ای (NPT) نیز نشده است.

دسته دوم کشورهای دارای توان غنی‌سازی هسته‌ای هستند که تقریبا تمامی آنها دارای برنامه تسلیحات هسته‌ای نیز هستند. بین کشورهایی که توانایی غنی‌سازی دارند و رسما به‌سمت تسلیحات نرفته‌اند، آرژانتین، برزیل و ژاپن دارای توان غنی‌سازی هستند. ژاپن قرارداد دوجانبه به‌شدت سختگیرانه‌ای با آمریکا دارد ولی با وجود پذیرش پروتکل الحاقی و فشارها، اجازه خروج موادی را که برای ساخت چندهزار بمب اتم کفایت می‌کند، نداده است.

آرژانتین و برزیل دارند و اگر بخواهند ذخایر را هر کاری بکنند باید با آنها هماهنگ کنند. اما دو کشور آرژانتین و برزیل که برنامه هسته‌ای‌شان همچون ایران است، حاضر به پذیرش پروتکل الحاقی نشده‌اند.

دسته سوم اما کشورهای کوچک یا فقیری هستند که اساسا فاقد انرژی هسته‌ای هستند. این کشورها به پروتکل الحاقی پیوستند تا از این طریق بتوانند از آمریکا کمک‌ و تسهیلات دریافت کنند. کشورهایی همچون افغانستان، بروندی، چاد و… پول و دانش دستیابی به انرژی هسته‌ای را نداشتند و بر همین اساس درازای دریافت کمک‌های مالی به پروتکل الحاقی پیوستند.

روزنامه فرهیختگان در این مورد نوشت: عملا یعنی با وجود اجرای پروتکل الحاقی در ۱۳۶کشور به‌جز ایران، تنها این پروتکل به‌صورت کامل در برنامه هسته‌ای ایران اعمال می‌شود و سایر کشورها یا اساسا فاقد انرژی هسته‌ای هستند یا اگر انرژی هسته‌ای دارند، به بمب اتم دست پیدا کرده‌اند و نظارت‌ها درقالب پروتکل الحاقی، بی‌معناست!

به این ترتیب روشن است در میان همه کشورهای امضاکننده، عملا تنها ایران است که مشمول بندهای سخت‌گیرانه این پروتکل می‌شود و حساسیت‌های داخلی بر روی آن، ریشه در همین واقعیت دارد.

.
.
منبع : خبرفوری