اخیرا برخی از مقامات ژاپنی مدعی شده اند که سطح استانداردهای تصفیه فاضلاب نیروگاه های هسته ای چین و کره جنوبی از استانداردهای ژاپن پائین تر است.

در حقیقت ژاپن برای اینکه خودش را در برابر حقیقت به خواب بزند، مشغول استفاده از فرضیه هایی شده است که به غلط علمی فرض می شوند.

مقامات ژاپنی با این ادعاها در تلاشند تا یک حقیقت محوری را انکار و مخفی کنند و آن واقعیت این است که نیروگاه هسته ای فوکوشیما در این کشور بالاترین سطح از یک حادثه هسته ای را تجربه کرده و آب آلوده این نیروگاه حاوی مقدار بسیار زیادی را دیونوکلئید تولید شده در اثر شکافت هسته ای است و این آب با کیفیت آب تخلیه شده از عملیات عادی یک نیروگاه هسته ای کاملا فرق دارد.

مقامات ژاپنی به صورت سرپوشیده مفهوم زبان بازی را تغییر داده اند و این در حالیست که هدف اصلی آنها پنهان کردن ضرر آب آلوده هسته ای فوکوشیما و متعاقب آن کسب به اصطلاح حق تخلیه این آب آلوده به آب های اقیانوس است.

اما حقیقت این است که ژاپن راه های امن دیگری برای تخلیه فاضلاب های هسته ای خود در اختیار دارد اما با این حال راهی که بیشترین آسیب را به زمین می زند، انتخاب کرده است و یک علت مهم انتخاب این راه مضر توسط ژاپنی ها نیز صرفه جویی در هزینه است.

ژاپن به دلیل منافع شخصی کوتاه مدت خود نه با جامعه بین المللی و نهادهای ذینفع وارد مذاکره شده و نه به اجرای متدهای امن تخلیه فاضلاب هسته ای خود پرداخته است، بلکه در عوض به صورت یکجانبه طرح تخلیه فاضلاب های هسته ای خود در آب های اقیانوس را انتخاب کرده که کمترین هزینه اقتصادی را برایش دارد ولی در عین حال بیشترین و گسترده ترین خطرات زیست محیطی،‌ سلامتی و ایمنی در سطح جهان را به دنبال خواهد داشت؛ ژاپن با این رویکرد در حال شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیتی است که خودش باید بر عهده بگیرد و این مسئولیت را بر دوش تمام بشر گذاشته در حالیکه چنین تصمیمی از سوی مقامات ژاپنی بی نهایت غیر مسئولانه و بسیار غیر اخلاقی است.

آنچه مردم نگران آن هستند، شباهت خودخواهی بیش از اندازه و افراط گرایانه به تصویر کشیده شده در عملیات و اقدامات دیوانه وار ژاپنی ها در سوق دادن سایر کشورها به منجلاب تحمل پیامدهای غیر قابل پیش بینی تخلیه فاضلاب هسته ای فوکوشیما به درون آب های اقیانوس با «تفکر میلیتاریستی» (تفکر نظامی گری که توان ارتش را سرچشمه و منبع همه امنیت ها می داند) ژاپنی هایی است که عامل به راه افتادن جنگی تجاوز گرانه در طول جنگ جهانی دوم بود.

دولت ژاپن باید از انجام کارهای شرورانه ای که بدهی هایی تاریخی برای این کشور بر جای گذاشته اند، دست بردارد و این در حالیست که برخی مقامات ژاپنی هنوز درباره خسارات ناشی از جنگ تجاوز گرانه این کشور به کشورهای همسایه آسیایی در طول جنگ جهانی دوم عمیقا تفکر و تامل نکرده اند.

باید توجه داشت که به محض تخلیه فاضلاب های هسته ای ژاپن به درون آب های اقیانوس، تاثیرات و عواقب آن به مراتب گسترده تر از یک جنگ خواهد بود؛ ژاپن باید به مرور رویکرد خود بپردازد و از تصمیم اشتباهی که اتخاذ کرده است، عقب نشینی کند چرا که تنها یک استاندارد برای تصفیه فاضلاب نیروگاه هسته ای فوکوشیما در ژاپن وجود دارد و آن این است که ژاپن باید مسئولیت خود در قبال آینده کل بشریت و نسل های آینده را بپذیرد.