در سال ۲۰۱۷ باشگاه کریستال پالاس یکی از باتجربهترین سرمربیان تاریخ لیگ برتر انگلیس را بر کنار کرد تا چهرهای که سابقه مربیگری در خاک بریتانیا در کارنامهاش نمیدید را جانشین او کند. سپهر ستاری: «فرانک دیبوئر» هلندی در حالی جانشین «سم آلاردایس» شد که تنها پنج بازی روی نیمکت «عقابها» دوام آورد و خیلی […]
در سال ۲۰۱۷ باشگاه کریستال پالاس یکی از باتجربهترین سرمربیان تاریخ لیگ برتر انگلیس را بر کنار کرد تا چهرهای که سابقه مربیگری در خاک بریتانیا در کارنامهاش نمیدید را جانشین او کند.
سپهر ستاری: «فرانک دیبوئر» هلندی در حالی جانشین «سم آلاردایس» شد که تنها پنج بازی روی نیمکت «عقابها» دوام آورد و خیلی زود حکم اخراج را روی میز کارش دید! این تجربه باعث شد بسیاری به این نتیجه برسند که پالاس دیگر هیچگاه دست به چنین اقداماتی نخواهد زد ولی حالا در سال ۲۰۲۱، تاریخ دوباره روی دورِ تکرار افتاده و «پاتریک ویرا» بدون هیچگونه سابقه مربیگری در انگلیس، جانشین «روی هاجسون» ۷۳ ساله و کهنهکار شده است! اما آیا ویرا میتواند عملکردی متفاوت با دیبوئر از خود به ثبت برساند؟
زمانی نه چندان دور، گمانهزنیهایی در خصوص اینکه هافبک افسانهای سابق آرسنال، سرمربی آینده باشگاه منچسترسیتی است، سر زبانها افتاده بود اما به نظر میرسد پاتریک برای رسیدن به چنین جایگاهی، ابتدا باید تواناییهایش را در «سلهرست پارک» اثبات کند!
دوران مربیگری پاتریک به ۹۰ حضور روی نیمکت نیویورکسیتی و ۸۹ نمایش با نیس محدود میشود؛ دو تیمی که با آنها، هیچ جامی را به آغوش نکشید! البته این موضوع برای تیمی همچون کریستال پالاس که در تاریخ ۱۱۶ ساله خود هرگز فاتح عنوان مهمی نشده، قطعاً اهمیت چندانی ندارد.
ویرا در سال ۲۰۱۱ با لباس منسیتی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و کارش در حرفه مربیگری را در آکادمی همین باشگاه کلید زد. بعد از چهار سال فعالیت در کنار سیتیزنها، بار سفر به مقصد آمریکا بست و روی نیمکت باشگاه نیویورک سیتی نشست. درست در همان زمان بود که رسانهها او را به عنوان یکی از گزینههای جانشینی «پپ گواردیولا» روی نیمکت آبیآسمانیهای شهر منچستر مطرح کردند.
پاتریک در دوران حضورش در «MLS»، بیشتر از هر چهره دیگری در این لیگ رنگ پیروزی را دید اما در هر دو فصل حضورش، در مرحله یکچهارم نهایی دور پلیآف حذف شد و نتوانست به مراحال بالاتر برسد! یکی از این شکستها هم با نتیجه ۷ بر صفر مقابل تورنتو رقم خورد! تمدید سه ساله قرارداد گواردیولا با سیتی در سال ۲۰۱۸ به این معنا بود که ویرا حالا حالاها به نیمکت آبیآسمانیها نخواهد رسید. ضمن اینکه عدم موفقیت در عبور از دور اول پلیآف با ستارگانی همچون «فرانک لمپارد»، «داوید ویا» و «آندرهآ پیرلو» نیز تردیدهای فراوانی را درباره تواناییهای فنی او در اذهان ایجاد نمود.
در همان زمان بود که ویرا پس از تمدید قرارداد پپ، تصمیم گرفت آمریکا را به مقصد کشورش ترک کند تا این بار هدایت نیس فرانسه را عهدهدار شود؛ جایی که انتظارات زیادی از او وجود نداشت و کسب جایگاهی در نیمه بالایی جدول، لبخند را روی صورت همه مسئولان و هواداران تثبیت میکرد. در فصل نخست، نیس در رده هفتم ایستاد. فصل بعد اوضاع بهتر هم شد و باشگاه فرانسوی در سالی که مسابقات به خاطر شیوع ویروس کرونا نیمهتمام ماند، جایگاه پنجم را به خود اختصاص داد. فصل سوم اما سونامی از راه رسید؛ پاتریک پس از پنج شکست متوالی از کار برکنار شد و نیس هم در رده یازدهم قرار گرفت! نکته عجیب و قابل توجه اینجاست که در آن زمان در لیگ یک فرانسه، تنها چهار مربی امتیاز و برد بیشتری را نسبت به ویرا به دست آورده بودند!
البته ویرا به دلیل سبک بازی جذاب تیمِ تحت رهبریاش در آمریکا بسیار مورد توجه رسانهها و کارشناسان مطرح قرار گرفت اما عملکردش در نیس به عنوان تیمی اروپایی و بدون بهرهمندی از ستارههای بزرگ، چندان چنگی به دل نزد. در فرانسه انتقاداتی نسبت عدم وجود فاکتور خلاقیت در ترکیب نیس و البته کلنجار رفتن پاتریک در خصوص یافتن بهترین ترکیب وجود داشت! ضمن اینکه شایعاتی پررنگ مبنی بر عدم کنترل شرایط رختکن هم به گوش میرسید. با تمام این اوصاف اما حالا ویرا که در بهترین حالت گزینه سوم نیمکت پالاس بعد از «نونو اسپیریتو» و «لوسین فاوره» بوده، هدایت تیمی را بر عهده گرفته که در مرحله گذار قرار دارد. تیمی که قرارداد یازده بازیکن تیم اصلیاش به پایان رسیده و او تنها میتواند روی ۱۸ بازیکن دیگر حساب باز کند! آن هم به صورت مشروط چرا که برخی دچار مصدومیتهای بلند مدت هستند و بعضی دیگر با مشکلات مربوط به دریافت مجوز کار در انگلیس دستوپنجه نرم میکنند.
با این حال اگر بخواهیم منطقی به ماجرا نگاه کنیم باید بگوییم که برتری ویرا نسبت به دیبوئر این است که سابقه بازی در لیگ برتر انگلیس را در کارنامه میبیند و بر خلاف چهره هلندی، با شرایط فوتبال این کشور اصلاً بیگانه نیست. پاتریک با آرسنال به سه قهرمانی در لیگ برتر و چهار جام حذفی رسیده و یک بار هم با سیتیزنها جام حذفی را فتح کرده. او هفت بار در تیم فصل لیگ برتر جای گرفته و در سال ۲۰۰۱ هم جایزه «بهترین بازیکن فصل لیگ برتر» را با خود به خانه برده است. او مدت کوتاهی هم با سیتیزنها در لیگ برتر طعم مربیگری را چشیده و برخلاف فرانک تجربه و خاطره شیرینی از خود به جای گذاشته است. خاطراتی که البته هیچکدام تضمینی برای موفقیت او در فصل آتی نیست! فصلی که سرنوشت او را به طور کامل رقم خواهد زد؛ اگر موفق شود همچنان به عنوان یکی از گزینههای جانشینی گواردیولا باقی میماند و در غیر این صورت…
نویسنده: امیلی بگلی
مترجم: سپهر ستاری
۲۵۸ ۲۵۱
Sunday, 24 November , 2024