۵۸ سال پیش در چنین روزی، خبری تمام آمریکا را در بهت فروبرد؛ جسد مرلین مونرو ستاره ۳۶ ساله محبوب هالیوود بر روی تخت‌خواب خانه‎اش در لس آنجلس پیدا شد.

دکتر گرینسون در ساعت ۳:۳۰ خود را به آپارتمان مونرو می رساند و پس از آنکه شیشه پنجره اتاق خواب را می شکند و وارد اتاق می شود با جسد بی جان ستاره سینما مواجه می‌شود. به گزارش پزشکی قانونی دلیل مرگ مونرو مسمومیت شدید به خاطر مصرف بیش از حد نوعی مسکن خواب آور بوده است. با این حال شهرت و محبوبیت مرلین مونرو باعث شد از همان زمان بسیاری درباره دلایل و نحوه مرگ این ستاره هالیوود تردید کنند و هنوز هم این حادثه را به عنوان ماجرایی پر رمز و راز بدانند.

روزنامه ‌اطلاعات، دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۴۱

چرا مرلین محبوب بود؟

مرلین مونرو یکی از زیباترین هنرپیشگان زمان خودش بود و شهرت و محبوبیتش به حدی بود که هنوز بعد از گذشت ۵۶ سال از مرگ نابه هنگاهمش طرفداران زیادی دارد. هنوز عکس‌های او روی انواع وسایل مورد استفاده خانم‌ها چاپ می‌شود و همچنان نماد زیبایی و زنانگی بین هنرپیشگان از دنیا رفته است. مریلین مونرو از مهمترین بازیگران قرن بیستم است. او بیشتر نقش شخصیت‌هایی را بر عهده می‌گرفت که به «بلوند احمق» شهره شدند. مریلین مونرو از پول‌سازترین ستارگان عصر خود بود و تأثیرگذاری‌هایش در فرهنگ عامه از او یک شمایل فرهنگی ساخته است.

مرلین کودکی خوبی نداشت. نام اصلی او «نورما جین مورتنسون» بود و ۱ ژوئن ۱۹۲۶ میلادی در لس آنجلس به دنیا آمد. در ۹ سالگی به یتیم‌خانه سپرده شد و سپس در طول سال‌ها سرپرستی وی به ۱۱ خانواده مختلف سپرده شد. مادر او از بیماری روان‌گسیختگی رنج می‌برد. بر اساس نوشته‌های کتابی به نام «شور و تضاد» (Passion and Paradox) از لویس بنر، استاد تاریخ مطالعات زنان در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در ژوئیه ۲۰۱۲ در آمریکا که به مناسبت ۵۰ امین سالگرد مرگ این بازیگر منتشر شد، جدایی مریلین از مادرش در هشت سالگی اتفاق افتاد. او یک سال در پرورشگاه بود و پس از آن حق حضانتش به دوست صمیمی مادرش، گریس مکی، سپرده شد.

او در دومین خانه‌ای که برای سرپرستی سپرده شد مورد تجاوز قرار گرفت. این تجاوز تأثیرات روانی عمیقی بر او و به ویژه رفتار جنسی او گذاشت؛ او به‌طور دردناکی احساس نا امنی می‌کرد.

لویس بنر نویسنده کتاب شور و تضاد ادعا می‌کند: «سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی، به دوری از مردان و نزدیکی به همجنسگرایی کمک می‌کند. مونرو همواره گفته که دیدن زنان زیبا همیشه برایم جذاب بوده و گرایش به زنان برای من طبیعی است. وقتی زندگی او با مردان شروع شد، محدودیت‌های فراوان این دوران بر روی قبول طبیعت همجنسگرایی او تأثیر منفی گذاشت.»

پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا مونرو به دنبال پدرش گشت، او را پیدا کرد، ولی پدر حاضر نشد که مریلین را ببیند. بعدتر، زمانی که او بازیگر پرآوازه‌ای شده بود، پدرش درخواست ملاقات با او را کرد، این بار این مریلین بود که از دیدن پدر سرباز زد. مریلین در زمان تشیع جنازه پدرش به دوستی گفت که علت سرپیچی پدر از دیدار دخترش مریلین این بود که نمی‌خواست زن دومش بفهمد که او فرزندی از زن دیگری دارد. در سن ۱۶ سالگی مجبور به ازدواج با پسر یکی از همسایگان شد. اندکی بعد همسرش به جنگ فراخوانده شد. این ازدواج چهار سال بعد با توافق هر دو به طلاق منتهی شد. پس از طلاق از همسرش، برای بدست آوردن خرج زندگی در یک کارخانهٔ اسلحه‌سازی مشغول به کار شد. در آنجا بود که توجه یک عکاس ارتش ایالات متحده آمریکا را به خود جلب کرد و تصویرش بر جلد مجلهٔ رسمی ارتش با نام «Yank» نقش بست.

در سال ۱۹۴۵ نورما جین به عنوان مدل عکاسی کم‌کم به چهره‌ای شناخته شده تبدیل شد. او قراردادی را با یک آژانس مد در هالیوود امضا کرد و به سرعت راه رفتن روی سکوی مد و ژست گرفتن در برابر دوربین را فرا گرفت. اندکی بعد مشاوری را استخدام کرد و به توصیه این مشاور مو‌های تیره‌اش را به رنگ بلوند درآورد. در آن زمان نورما جین نام هنری «مریلین مونرو» را برای خود برگزید. او «مریلین» را از روی نام مریلین میلر رقصنده و خواننده مشهور تئاتر برادوی و «مونرو» را از نام فامیلی مادرش انتخاب کرده بود.

در سال ۱۹۵۳ در فیلم چگونه می‌توان با یک میلیونر ازدواج کرد درخشید. مریلین مونرو در این فیلم نقش پولا،دختری نزدیک‌بین را ایفا می‌کند که دائم با در و دیوار برخورد می‌کند. تصویری که مریلین مونرو در این فیلم از خود نشان داد چنان گیرا و فریبنده بود که توانست بر تصویر بتی گریبل، ستاره زن آن زمان و همبازی‌اش در این فیلم سایه بیندازد.

مریلین مونرو از بیماری اختلال دوقطبی رنج می‌برد. گاهی دچار افسردگی شدید بود و گاهی شاد و خوشحال بود. لویس بنر نویسنده کتاب «شور و تضاد» می‌گوید: «زمانی که توانست به پدرش نه بگوید، احتمالاً بهبودی در شرایط روحیش پدیدار شده بود که توانست به این درخواست جواب رد بدهد.»

دوره‌هایی که مریلین دستخوش حال روحی بالا (شیدایی) و پایین (افسردگی) می‌شد، از سوی دوستانش تأیید شده‌است. مونرو پس از دوران افت و افسردگی دوباره خود را بازمی‌یافته و به سیکل شیدایی و شکوفایی می‌رسیده و می‌توانسته کارهایش را سروسامان دهد.

بعد از مرگ او گمانه زنی هایی کردند که می گفت مونرو به دلیل شهرت و محبوبیت زیادی که به خاطر زیبایی اش به دست آورده بود دوست نداشت دوران پیری را تجربه کند بنابراین در این سن دست به خودکشی زد.

خانه مرلین مونرو در لس آنجلس، جایی که جسد او در آن پیدا شد. آگوست ۱۹۶۲ نمایی از اتاق خواب مرلین مونرو که جسد بی جان او در آن پیدا شد. آگوست ۱۹۶۲ نمایی از پنجره اتاق مرلین مونرو که روانشناس او از آن برای ورود به اتاق استفاده کرد. آگوست ۱۹۶۲ نمایی از اتاق خواب مرلین مونرو پس از خودکشی. آگوست ۱۹۶۲ پلیس جعبه خالی قرص های مرلین مونرو که با آن اقدام به خودکشی کرده بود را نشان می‌دهد. آگوست ۱۹۶۲ انتقال جسد مرلین مونرو از خانه او در لس آنجلس. آگوست ۱۹۶۲ انتقال جسد مرلین مونرو از خانه او در لس آنجلس به پزشکی قانونی. آگوست ۱۹۶۲ عکاسان و خبرنگاران بیرون خانه مرلین مونرو در حال پوشش خبری مرگ ستاره سینما. آگوست ۱۹۶۲ عکاسان و خبرنگاران بیرون خانه مرلین مونرو در حال پوشش خبری مرگ ستاره سینما. آگوست ۱۹۶۲ انتقال جسد مرلین مونرو به پزشکی قانونی. آگوست ۱۹۶۲ ۵۸ سال پیش در چنین روزی، خبری تمام آمریکا را در بهت فروبرد؛ جسد مرلین مونرو ستاره ۳۶ ساله محبوب هالیوود بر روی تخت‌خواب خانه‎اش در لس آنجلس پیدا شد.

مریلین مونرو

خداحافظ مریلین مونرو

خودکشی