در مقام کسی که عمری را در فعالیت‌های داوطلبانه (بیشتر در حوزه‌ی محیط زیست کوهستان) گذاشته و همیشه طرفدار فعالیت رسمی و شناسنامه‌دار (با عنوان "گروه رسمی"، "باشگاه غیرانتفاعی"، "انجمن"، "سازمان غیردولتی"، "سازمان مردم‌نهاد" و مانند این‌ها) بوده، گواهی می‌دهم که قانون‌ها و مقررات دولتیِ ناظر بر این فعالیت‌های رسمی، بیشتر از آن که حمایت‌کننده یا روان‌کننده‌ی فعالیت‌های مردمی باشند، دست‌وپاگیر و وقت‌تلف‌کن هستند.