برندا گارستون در جستجوی میراث خود است؛ بخشهایی از میراث فرهنگی او در سراسر صحرای تانامی در شمال غربی استرالیا پراکنده است. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، جایی که دهها درخت باستانی بوآب با طرحهای بومیان حک شدهاند. این حکاکیهای درخت – به نام دندروگلیف – میتواند صدها یا حتی هزاران سال قدمت داشته باشد، اما […]
برندا گارستون در جستجوی میراث خود است؛ بخشهایی از میراث فرهنگی او در سراسر صحرای تانامی در شمال غربی استرالیا پراکنده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، جایی که دهها درخت باستانی بوآب با طرحهای بومیان حک شدهاند. این حکاکیهای درخت – به نام دندروگلیف – میتواند صدها یا حتی هزاران سال قدمت داشته باشد، اما تقریباً هیچ توجهی از سوی محققان غربی دریافت نکرده است.
که کم کم شرایط شروع به تغییر می کند. در زمستان سال ۲۰۲۱، گارستون – یک گروه بومی از منطقه کیمبرلی در شمال غربی استرالیا است – با باستان شناسان همکاری کرد تا برخی از این کنده کاری ها را پیدا و مستند کند.
این تلاشی بود تا قسمتهای ناهمگون هویت او را جمع کند؛ این قطعات ۷۰ سال پیش زمانی که مادر و سه خواهر و برادر گارستون در میان ۱۰۰۰۰۰ کودک بومی بودند که توسط دولت استرالیا از خانوادههایشان گرفته شده بود، پراکنده شدند. مانند بسیاری دیگر، این خواهر و برادر برای زندگی در یک هیئت مسیحی هزاران کیلومتر دورتر از خانه فرستاده شدند. دههها تلاش و مجموعهای از رویدادهای نامرتبط نیاز است تا خانواده گارستون حق اصلی خود را پس بگیرند.
اکنون، در مطالعهای که در ۱۱ اکتبر در مجله Antiquity منتشر شد، محققان به دقت ۱۲ بواب را با دندروگلیف در صحرای تانامی توصیف کردند که پیوندهایی با فرهنگ جارو دارند. ساعت برای ثبت این حکاکی های باستانی در حال تیک تاک است، زیرا درختان میزبان آنها در برابر تلفات زمان و فشار فزاینده دام ها و احتمالاً تغییرات آب و هوایی تسلیم می شوند.
ثبت این حکاکیها قبل از اینکه خیلی دیر شود، فقط مطالعه یک هنر باستانی نیست. این موضوع همچنین التیام زخمهای ناشی از سیاستهایی است که به منظور از بین بردن ارتباط بین خانواده گارستون و سرزمین انجام شده است.
۲۲۷۲۲۷
Sunday, 24 November , 2024