اقتصادنیوز نوشت: رأی‌دهندگان از تورم متنفرند؛ به نظر می‌رسد مناظرات و دعواها بر سر تورم، سیاسی باشد. اقتصاددانان متمایل به دموکرات نسبت به اقتصاددانان متمایل به جمهوری‌خواه از یک هدف تورمی بالاتر حمایت می‌کنند.

به گزارش با کاهش رشد تورم آمریکا، فدرال رزرودر صدد تغییر هدف تورمی است. اما طیف‌های مختلف اقتصاددان‌ها و سیاست‌مدارها بر سر عدد مطلوب اختلاف دارند.

هدف تورمی فدرال رزرو

به گزارش بلومبرگ – نرخ تورم در ماه گذشته کمتر از حد انتظار افزایش یافت و انتظار می‌رود در چند سال آینده نیز کاهش یابد. این موضوع به اهمیت بحث هدف تورمی فدرال رزرو ایالات متحده افزوده است.

آیا بانک مرکزی باید نرخ تورم را در محدوده ۲ درصد حفظ کند یا در نرخ‌های بالاتر، مثلاً ۳ درصد یا ۴ درصد دست نگه دارد.

مضرات نرخ تورم بالا برای کارگران

اقتصاددان مشهور، اولیویه بلنشارد و سایرین، هدف ۴ درصدی را پیشنهاد کرده است. اگرچه مضرات نرخ تورم بالاتر، به ویژه برای کارگران، بیشتر از مزایای آن است.

استدلال اصلی برای حفظ نرخ بالاتر منطقی است؛ زیرا تورم بالاتر قیمت‌ها به معنای نرخ بهره اسمی بیشتر است. بنابراین زمانی که رکود از راه برسد، فدرال رزرو فرصت بهتری برای کاهش نرخ بهره خواهد داشت، زیرا در آن حال، نرخ بهره اولیه فاصله زیادی با صفر دارد.

استدلال دوم که معمولاً موافقان به آن اشاره نمی‌کنند، این است که نرخ تورم بالاتر، حقوق کارمندان رسمی دولت و دانشگاه را کاهش می‌دهد. کارمندی غیرمولد را تصور کنید که به خاطر ترس کارفرمایش از قوانین استخدامی، از خطر اخراج گریخته و همچنان سر کار خود می‌ماند.

با تورم بیش‌تر، کارفرما به راحتی می‌تواند با عدم افزایش حقوق او، دستمزد واقعیش را کاهش دهد؛ حتی ممکن است کارمند را به استعفا ترغیب کند. اما در عین حال، کارفرما می‌تواند حقوق کارمندان مولد را افزایش دهد.

کارگران درخواست می کنند، کارفرمایان تهدید می کنند!

اما این استدلال همچنین به دلایل مشکل‌ساز بودن تورم بالا اشاره می‌کند. مهم‌ترین دلیل، عدم افزایش خودکار دستمزدها همراه با افزایش تورم است. در اقتصاد، پول در دراز مدت خنثی است. دستمزدها در نهایت با سطح جدید قیمت‌ها هماهنگ می‌شوند. اما در واقعیت این اتفاق نمی‌افتد. کارگران مجبورند با رییس خود چانه زده و از او درخواست افزایش حقوق کنند. ولی در برخی موارد کارفرما او را تهدید به ترک کار کنند.

استعفای آرام در راه است؟

می‌توان در مورد این فرآیند در زمان‌های عادی بحث و گفتگو کرد. اما الآن در دوران عادی قرار نداریم. الآن مشارکت نیروی کار در حال کاهش است؛ زمزمه‌هایی نیز در مورد پدیده «استعفای آرام» به گوش می‌رسد.

به عبارت دیگر، ممکن است بسیاری از کارگران چندان از وضعیت خود راضی نباشند. این خطر وجود دارد که آن‌ها، به جای چانه‌زنی برای دستمزد بالاتر، از کار خود استعفا داده، یا از وقت و انرژی لازم برای کارشان کم کنند. موقعیت‌های زیادی وجود دارد که کارگران کم‌علاقه بودن خود به کار را نشان دهند.

در برخی حوزه‌ها، نرخ تورم بالاتر برای کارگران بهتر است. زمانی که رشد اقتصادی بالا باشد و مردم با با سرعت زیادی، شغل خود را تغییر دهند، کارمندانی که خروجی بالایی دارند، به طور مرتب افزایش حقوق دریافت خواهند کرد. یک شغل بهتر معمولاً دستمزد بالاتری را به همراه دارد، به علاوه بازدهی بالا باعث می‌شود کارفرما از خطراستعفای کارمندان آگاه باشد. بسیاری از کارفرمایان بدون اما و اگر، حقوق زیردستانشان را افزایش می‌دهند.

کمبود گسترده نیروی کار

اما امروزه، با کمبود گسترده نیروی کار مواجهیم. آگهی‌های استخدام در همه جا دیده می‌شود؛ از آن طرف نیز، دستمزدهای نسبت به تورم در حال کاهش‌اند.

توضیح این شرایط سخت است. اما ممکن است به خاطر نبود اطمینان از شرایط کسب و کار، کارفرمایان مایل به افزایش دستمزدها نباشند. و اگر کمبود نیروی کار آنها را به افزایش دستمزدها مجبور نکند، نرخ تورم بالاتر نیز این کار اثری نخواهند داشت.

دعوای آبی و قرمز بر سر تورم

به طور خلاصه، یکی از اثرات اصلی تورم بالاتر ممکن است کاهش دستمزد باشد. همزمان نمی‌دانیم که آیا دستمزدها کاهش یافته، یا افزایش می‌یابند. پس چرا ریسک کنیم؟

جنبه دیگر قضیه، این است که رأی‌دهندگان از تورم متنفرند؛ به نظر می‌رسد مناظرات و دعواها بر سر تورم، سیاسی باشد. اقتصاددانان متمایل به دموکرات نسبت به اقتصاددانان متمایل به جمهوری‌خواه از یک هدف تورمی بالاتر حمایت می‌کنند.

آیا هدف تورمی ۴ درصد مناسب خواهد بود؟ شاید کسب و کارها گمان کنند که احساسات رای‌دهندگان یا غلبه سیاسی جمهوری‌خواهان، هدف تورمی را به ۲ درصد کاهش می‌دهد. این امر به کارفرمایان انگیزه می‌دهد که در برابر افزایش ۴ درصدی دستمزدها در واکنش به نرخ تورم ۴ درصدی مقاومت کنند.

بیشتر بخوانید:

• قیمت طلای جهانی با یک اشاره کاهش یافت

۳۵۲۲۰