اژدرهای با قابلیت فراحفره‌زایی می‌توانند به سرعتی بسیار زیاد تا چهار برابر اژدرهای معمولی برسند و تبدیل به کابوس هر شناور نظامی شود.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، اژدرهای با قابلیت فراحفره‌زایی در اصل برای مقابله با زیردریایی بالستیک در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و توسعه داده‌ شدند. وی‌آ-۱۱۱ اشکفال نام موشکی است که با این فناوری ساخته و به خدمت گرفته شد.

در فناوری فراحفره‌زایی با کاهش شدید فشار باعث تبخیر موضعی مایع و ایجاد حباب‌هایی به منظور احاطه جسمی که درون مایع در حال حرکت است می‌شود. حباب‌های احاطه‌گر جسم متحرک درون مایع سبب کاهش شدید اصطکاک مایع با سطح شی متحرک می‌شوند و در نتیجه جسم را قادر می‌سازند تا با سرعت بسیار زیادی درون مایع حرکت کند.

وی‌آ-۱۱۱ اشکفال یک اژدر پنج متری با نزدیک به سه تن وزن است که سر جنگی آن ۲۱۰ کیلوگرم می‌شود. این اژدر پیشرفته از پیشرانه موشکی سوخت مایع برای رسیدن به سرعت بالا استفاده می‌کند. سرعت این اژدر هشت متری هنگام شلیک ۹۳ کیلومتر بر ساعت است که در طول مسیر به بیش از ۳۷۰ کیلومتر بر ساعت نیز می‌رسد.

در حالی که مدل‌های قدیمی‌تر این موشک حدود ۷ کیلومتر برد داشت، در مدل‌های جدید برد به ۱۵ کیلومتر افزایش پیدا کرده است.

ایران هم به فناوری فراحفره‌زایی دست پیدا کرده است و از معدود کشورهایی است که توان ساخت این مدل سلاح پیشرفته را دارد.

حوت اژدر دارای پیشرانه راکتی با فناوری فراحفره‌زایی ایران است. حوت نخستین بار سال ۱۳۸۵ آزمایش شد. اژدر پیشرفته حوت را می‌توان از زیردریایی‌های کلاس کیلو شلیک کرد. ایران این زیردریایی‌های دیزل‌-الکتریک سه هزار تنی را در دهه ۹۰ میلادی از روسیه خریداری کرد و به خدمت گرفت.

پایگاه اینترنتی ۱۹۴۵، در گزارشی از نگرانی نیروی دریایی آمریکا از این اژدر پیشرفته خبر داده است.

۵۸۵۸