بهرام شهریاری گفت: در حالی که ما هنوز از مرحله مونتاژ عبور نکرده‌‏ایم و به تولیدکننده خودرو تبدیل نشده ‎ایم، از رسیدن به تولید سه میلیون دستگاه خودرو در سال صحبت می‏کنیم. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این فعال صنعت قطعه سازی و کارشناس صنعت خودرو در کلاب‎هاوس خبرآنلاین با موضوع موضوع رسیدن به تولید سه […]

تحریم، بازار قطعه سازان ایرانی را نصیب برزیل کرد

بهرام شهریاری گفت: در حالی که ما هنوز از مرحله مونتاژ عبور نکرده‌‏ایم و به تولیدکننده خودرو تبدیل نشده ‎ایم، از رسیدن به تولید سه میلیون دستگاه خودرو در سال صحبت می‏کنیم.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این فعال صنعت قطعه سازی و کارشناس صنعت خودرو در کلاب‎هاوس خبرآنلاین با موضوع موضوع رسیدن به تولید سه میلیون دستگاه خودرو شدنی است، تاکید کرد: این برنامه در دوره وزارت آقای نعمت زاده تدوین شد و بنده نماینده قطعه سازان در تدوین این برنامه بودم و البته حضور مخالف داشتم.

وی ادامه داد: دلیل مخالفت ما این بود که هنوز فاقد برنامه توسعه هستیم و در هر حوزه، موجی عمل می کنیم. زمانی ماکارونی، روزی فرش ماشینی و روز دیگر خودرو مد می‌شود.

او با انتقاد از اینکه ما هیچ برداشتی از اقتصاد و صادرات نداریم، ادامه داد: هنوز در دوره‌های قبل اقتصاد حضور داریم. هنوز قیمت را دستوری تعیین می‎کنیم و فراموش کردیم دنیا قیمت هدف را در نظر دارد.او گفت: وقتی اقتصاد دست دولتی است همین می شود و رضایتمندی مشتری اساسا هدف نخواهد بود. حقیقت این است که ما خودروساز نیستیم و مونتاژکاریم.

سهم قطعه سازان ایرانی را برزیل برد

شهریاری اضافه کرد: صنعت قطعه سازی قابلیت صادرات داشت و به واسطه همین قابلیت، شرکت‌های پژو و رنو در ایران دفتر خرید زدند. ما به پژو مستقیم صادرات داشتیم و هشتاد درصد ظرفیت تولید قطعه‌مان را در پژو کسب کردیم ولی تحریم شدیم و سهم ما را برزیل برد.

او با اشاره به مشکلات ناشی از تحریم ادامه داد: وقتی تحریم هستیم امکان صادرات نداریم و اتفاقا نتوانستیم مطالباتمان را از پژو بگیریم چون تحریم بودیم، در این شرایط بانک از دست ما شکایت می‌کند و می‌گوید اینها پول ما را خورده‌اند اما چطور بگوییم یورو از پژو طلبکاریم ولی تحریم نمی‌گذارد پول بگیریم؟

این کارشناس حوزه خودرو ادامه داد: هدف چین این بود تا ۲۰۱۰ بزرگترین سازنده کمی خودرو در دنیا باشد و در سال ۲۰۰۹ این‌طور شد. آنها اجازه خام‌فروشی به هیچ وجه نمی‌دادند و صنعت فولاد را به عنوان صنعت مادر تعریف نکردند. گفتند صنعتی مادر است که بیشترین ارزش افزوده را ایجاد کند.

وی با طرح این پرسش که ما در ازای این کارها چه می کنیم؟ ادامه داد: به عوامل تولید نگاه کنید. تمام مواد اولیه در انحصار دولت است. وقتی صادرات مواد خام صرفه دارد چطور خودروسازی رشد کند؟ در این فضا طبیعی است که فولادساز سود می‎برد و خودروساز و قطعه ‎ساز ضرر می‎کنند.

وی همچنین موقعیت اقتصادی جامعه را مورد اشاره قرار داد و اضافه کرد: بازار مصرف را باید در نظر داشت، قدرت اقتصادی جامعه تحلیل رفته و نمی‏شود به فروش این دستگاه خودرو فکر نکرد.

۲۲۳۲۲۳