این مدل کاشف دود لوله‌های نمونه‌گیری زیرسقفی در ادارات، ساختمان و سالن‌ها، آشیانه‌ی هواپیما، فروشگاه‌ها، انبار، کارخانه، بیمارستان، هتل، دهلیز و یا سایر فضاهایی که سرعت جریان هوا در آن زیاد نیست، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی دیگر از موارد کاربرد لوله‌های نمونه‌گیری دتکتور دودی مکشی برای حفاظت از مناطق پردازش الکتریکی داده‌ها (اتاق کامپیوتر) و تاسیسات مخابراتی است که سرعت جریان هوا در آنها نیز زیاد نیست. در مناطقی که جریان هوا سریع است، استفاده از لوله‌های نمونه‌گیری زیر سقفی باید به عنوان یک روش محافظتی ثاونیه مورد استفاده قرار گیرد. سیستم اولیه نیز باید روشی از نمونه‌گیری باشد که حتی نشانه‌های خفیف دود در محل را تشخیص دهد. نصب لوله‌های نمونه‌گیری روی سقف باید به سمت پایین و فضای اتاق باشد. این مطلب با اقتباس از مطلب وبلاگ مرکز اعلام حریق آرات نوشته شده است.

کاربرد کاشف دود مکشی در نمونه‌گیری بالای سقف و یا زیر کف کاذب

در برخی از موارد تشخیص دود در فضای داخل سقف یا کف از اهمیت زیادی برخوردار است. در این موارد کاربرد لوله‌های نمونه‌گیری دتکتور دودی مکشی می‌تواند بسیار مناسب باشد. لوله‌های نمونه‌گیری در سقف کاذب باید توسط بست‌های مناسب به محل متصل شود. در برخی از سقف‌های کاذب که فضا به چند قسمت تقسیم شده لازم است لوله‌ی نمونه‌گیری بادی از زیر سقف کاذب عبور داده شود تا کاملا فضا را پوشش دهد. یکی از موارد کاربرد دتکتور دودی مکشی نظارت و کشف دود در اتصالات و سیم‌کشی‌های برقی در فضاهای خالی کف اتاق‌های کامپیوتر است. در کف کاذب شبکه‌های لوله‌ی نمونه‌گیری باید با اتصالات مناسب، بست و گیره به پایه‌های کف کاذب متصل شود. بعلاوه، یکی دیگر از موارد کاربرد دتکتور دودی مکشی استفاده از آن برای حفاظت در برابر آتش سینی‌های کابل موجود زیر کف کاذب یا بالای سقف کاذب است. (آلارم‌های ناشی از این کاشف حریق می‌تواند از طریق پرسنل و فشردن شستی اعلام حریق به مرکز پشتیبانی اطلاع داده شود.)

محاسبات و ملاحظات نصب دتکتور در سیستم‌های کشف و اعلام حریق

چیدمان و قرارگیری دتکتورهای اعلام حریق در سیستم‌های کشف و اعلام حریق برای هر طبقه باید مجزا و منظم باشد، طوری که کل محدوده‌ی مورد نظر را پوشش دهد. به همین خاطر باید تعداد دتکتورها بر اساس وسعت و خصوصیات منطقه‌ی تحت پوشش محاسبه و نحوه‌ی قرارگیری و چیدمان آنها مشخص شود. بعلاوه محدوده‌ی پوششی هر افشانه یک مخروط درنظر گرفته می‌شود و برای پوشش کامل هر منطقه باید به تعداد لازم دتکتور نصب شود. به طور کلی هیچ نقطه‌ی کوری در محدوده‌ی پوشش نباید وجود داشته باشد. در هر منطقه همچنین باید بر اساس مبنای حریق دو نوع دتکتور نصب شود و از آنجایی که مساحت حفاظتی هر نوع دتکتور متفاوت است، این محاسبات برای هر یک جداگانه انجام می‌شود. در چیدمان دتکتورها نیز تناوب قرارگیری آنها در کل محدوده باید با نظم باشد. دتکتورهای غیرهم‌نوع بهتر است یکی در میان نصب شوند و بالطبع سامانه‌ی الکتریک و کابل‌کشی هر کدام از انواع دتکتورها نیز مجزا و متفاوت خواهد بود.

ملاحظات مهم در انتخاب مدل دتکتور در سیستم‌ اعلام حریق

در انتخاب و نصب انواع دتکتور در سیستم‌های کشف و اعلام حریق نکات و ملاحظاتی هست که باید به آنها توجه شود:

• اگر محل دارای شعله، دود، ذرات یا حرارت است نمی‌توان از دتکتورهای حساس به ماهیت اینها باشد بلکه دتکتور باید شرایط غیرعادی را تشخیص دهد.
• نوع و حساسیت دتکتور بر اساس ریسک حریق و ارزش کالاها مشخص می‌شود.
• دتکتورها معمولا روی سقف و در موارد خاص روی دیوار نصب می‌شوند. دتکتورها نباید در نزدیکی منابع گول‌زننده باشند.
• برای افزایش اطمینان بهتر است در هر محدوده بیش از دو دتکتور استفاده شود که یکی از آنها دتکتور حرارتی است.
• در مورد دتکتورهای دودی جریان طبیعی هوا باید درنظرگرفته شود و جریان هوا باید بتواند ذرات را به سمت دتکتور هدایت کند.
• دتکتور نصب‌شده روی سقف نباید فاصله‌ای کمتر از ۱ و بیشتر از ۴ اینچ از سقف داشته باشد و درون سقف نیز جاسازی نشود. دتکتور روی دیوار نیز نباید بیشتر از ۱۲ اینچ از سقف دور باشد.
• تعداد دتکتورها بستگی به مساحت منطقه دارد و برای دتکتورهای حرارتی و دودی متفاوت است.
• فاصله‌ی دتکتورها از هم بستگی به تعداد و مساحت منطقه دارد.
• ارتفاع نصب دتکتور حرارتی در درجه‌ی یک ۹ متر و درجه‌ی ۳، حداکثر ۶ متر است و برای دتکتور دودی ارتفاع حداکثر ۱۰ متر است.
• منطقه و حداکثر ارتفاع بستگی به حساسیت دتکتور و شدت حریق دارد. محدوده‌ی قطعی باید بر اساس مشخصات سازنده یا توسط آزمایش کنترل کیفی تعیین می‌شود.
• در سامانه‌ی کشف باید از علائم نوری چشمک‌زن و یا علائم صوتی متناوب استفاده شود.
• مشخصات و کیفیت فنی دتکتورها باید مطابق یکی از استانداردهای BS-۵۸۳۹ یا استاندارد ملی ISIRI-۳۷۰۶ باشد.