اقیانوس بیشتر سطح سیاره ما را می پوشاند، بخش عمده ای از تولید اکسیژن ما را تشکیل می دهد و مقدار قابل توجهی از منابع را از طریق غذا، مواد معدنی و انرژی فراهم می کند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، با این حال، اقیانوس‌های ما در مورد کنوانسیون‌های زیست‌محیطی در مقیاس بین‌المللی به‌طور تکان‌دهنده‌ای کمتر حضور دارند.

بیشتر بخوانید:

عکس | در پس پرده موهای سیاه گرگ‌ها چه رازی نهفته‌است؟

انقلاب شگفت انگیز در ذخیره سازی به وسیله دی ان ای!

آبی عمیق آن اغلب به پاورقی ها و اشاره های گذرا در توافق نامه های بین المللی که هدف آن متحد کردن جهان ما در شیوه های پایدار است خلاصه می شود.

برای حرکت فراتر از تلاش‌های نمادین و توسعه دستورالعمل‌هایی که واقعاً تضمین می‌کند نسل‌های آینده می‌توانند همچنان از مزایای سیستم‌های دریایی کارآمد بهره ببرند، رابطه ما با اقیانوس‌ها باید در سطحی اساسی تغییر کند.

در سرمقاله‌ای که اخیراً منتشر شده است، تیمی از محققان استدلال خود را برای چارچوب جدیدی ارائه می‌کنند که هدف آن انجام این کار است.

در تفسیری که توسط محققین سیاست اقیانوسی میشل بندر و راشل بوستامانت از مرکز حقوق زمین مستقر در ایالات متحده و کلسی لئونارد دانشمند آب از دانشگاه واترلو نوشته شده است، می‌گوید:"حفظ وضع موجود قوانین محیط‌زیست مساوی با تخریب قانونی طبیعت است."

حقوق بین‌الملل باید تکامل یابد تا حقوق ذاتی اقیانوس برای وجود، شکوفایی و بازسازی را منعکس کند. سلامت اقیانوس سلامت انسان است.

یکی از این چارچوب های قانونی که بلافاصله برای اکثر افراد قابل تشخیص است، حق وجود است. برای اکثر انسان ها، این یک اصل اخلاقی است که زیربنای توسعه قوانین در سراسر جهان است.

طبق قانون زمین، حقوق طبیعت (یک چارچوب قانونی در بدنه قوانین زمین) طبیعت را صرفاً به دلیل ارزش ذاتی خود دارای ارزش می‌داند. نه به دلیل آنچه که می تواند به عنوان دارایی یا منبعی آماده برای بهره برداری فراهم کند، بلکه صرفاً به عنوان یک «موجود زنده» در نوع خود.

نویسندگان می نویسند:" با تکیه بر حقوق زمین و درک حقوق طبیعت، حاکمیت اقیانوس محور اقیانوس را به عنوان موجودی زنده به رسمیت می شناسد، قانون، سیاست و اقدامات نهادی را پیش می برد که نیازهای اقیانوس را در تصمیم گیری متمرکز می کند."

۲۲۷۲۲۷