ارتباط بین تخریب زیستگاه، تغییرات آب و هوایی و ظهور ویروس‌های جدید هرگز به اندازه دوران همه‌گیری مشهود نبوده است.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ورود SARS-CoV-2 و گسترش COVID-19 باعث شد نمایان شود که چگونه فعالیت های انسانی مانند جنگل زدایی می تواند حیوانات وحشی حامل ویروس را به انسان نزدیک کند.

بیشتر بخوانید:

عکس | درگیری دانشمندان با دزدان دریایی و شکارچیان برای تصویربرداری از این حیوان

عکس | این جانور هیچ‌جوره نمی‌میرد؛ کشف گونه‌ای تازه از خرس‌آبی دانشمندان را شگفت‌زده کرد

در یک مطالعه جدید، محققان به دنبال ارائه داده‌های بیشتری بودند که طی ۲۵ سال در استرالیا جمع‌آوری شده بود تا ارتباط بین از دست دادن زیستگاه، رفتار حیوانات و سرریز شدن ویروس را نشان دهند.

به طور خاص، دانشمندان ویروس Hendra را که از طریق خفاش منتقل می‌شود، بررسی کردند که عمدتاً خفاش‌های میوه (همچنین به عنوان روباه پرنده شناخته می‌شوند) را آلوده می‌کند. این ویروس می تواند از طریق اسب ها به انسان‌ها برسد.

پگی ابی، زیست‌شناس رفتاری از دانشگاه نیو ساوت ولز در استرالیا و همکارانش در مقاله منتشر شده خود می‌نویسند:" تعامل بین تغییر کاربری زمین و آب و هوا در حال حاضر منجر به اقامت مداوم خفاش در مناطق کشاورزی می‌شود، جایی که کمبود دوره‌ای غذا باعث هجوم دوره‌ای آنها می‌شود."

سرریز زئونوز توصیف می‌کند که چگونه ویروس‌ها و سایر عوامل بیماری‌زای موجود در حیوانات می‌توانند به درون انسان جهش کنند، که گاهی اوقات با عواقب مرگباری همراه است. ویروس هندرا یک نمونه است. اچ آی وی، ابولا، هاری و طاعون فهرستی تلخ از سایر بیماری های مشترک بین انسان و دام را تشکیل می دهند.

ویروس هندرا – که از نام حومه بریزبن که در سال ۱۹۹۴ کشف شد – نامگذاری شده است – می تواند باعث بیماری شدید یا حتی کشنده در انسان و اسب شود. اغلب، خفاش‌های آلوده که در پادوک‌های اسب تغذیه می‌کنند، ویروس را منتقل می‌کنند و از سال ۲۰۰۶، فراوانی و دامنه سرریزهای ویروس Hendra در استرالیا افزایش یافته است.

در این مطالعه، Eby و همکارانش چندین دهه داده‌ها را برای مطالعه تغییرات سریع در رفتار خفاش‌ها که همزمان با رویدادهای سرریز ویروس Hendra در جنوب غربی کوئینزلند بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۲۰ بود، بررسی کردند.

ابی و همکارانش گزارش می‌دهند: از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۰، رفتار خفاش‌ها و بروز سرریزها به سرعت تغییر کرد و تعداد لانه‌ها سه برابر شد.

تا سال ۲۰۱۸، نزدیک به یک سوم از زیستگاه خفاش‌های میوه طبیعی در نسبت با سال ۱۹۹۶ از بین رفته بود و خفاش‌ها را به مناطق شهری سرازیر کرده بود.

رویدادهای خشکسالی ال نینو همچنین باعث کمبود غذای زمستانی برای خفاش ها شد و از افزایش اقامتگاه ها در نزدیکی مناطق پرجمعیت انسان که احتمالاً خفاش ها می توانستند غذا پیدا کنند، خبر می داد.

نه تنها کمبود غذا و از دست دادن زیستگاه خفاش ها را به مناطقی که انسان ها و اسب ها زندگی می کنند سوق می دهد – تعداد برخورد انسان و حیوان را افزایش می دهد – بلکه تحقیقات گذشته نشان می دهد استرس تغذیه ای می تواند منجر به افزایش ریزش ویروس در خفاش ها شود.

۲۲۷۲۲۷