گجتنیوز نوشت: طراحی آزمایشها و مشاهدات علمی به پیشرفت بشر کمک بسیاری کردهاند. اما مشکل این است که انسان برای انجام آزمایشهای علمی باید به سراغ ناشناختهها برود و گاهی این کار با عواقبی ترسناک همراه است. در سال ۱۹۴۵ میلادی ایالات متحده، بمبهای هستهای را بر روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن انداخت. ارتش […]
گجتنیوز نوشت: طراحی آزمایشها و مشاهدات علمی به پیشرفت بشر کمک بسیاری کردهاند. اما مشکل این است که انسان برای انجام آزمایشهای علمی باید به سراغ ناشناختهها برود و گاهی این کار با عواقبی ترسناک همراه است.
در سال ۱۹۴۵ میلادی ایالات متحده، بمبهای هستهای را بر روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن انداخت. ارتش ایالات متحده حتی برای انداختن یک بمب سوم برنامهریزی کرده بود؛ اما ژاپن پس از دو بمب اول تسلیم شد و بمب سوم لغو شد. بنابراین هسته فعال یک بمب هستهای در آزمایشگاه لوس آلاموس باقی ماند.
دانشمندان به جای دور انداختن هستهی بمب، آن را در آزمایشگاه نگه داشتند تا آزمایشهایی روی آن انجام دهند. دانشمندان میخواستند بدانند که در چه نقطهای پلوتونیوم فوق بحرانی میشود.
یک هفته پس از تسلیم شدن ژاپن، دانشمندی به نام هری داگلیان (Harry Daghlian) در معرض دوز کشندهای از تشعشعات قرار گرفت و ۲۵ روز بعد فوت کرد. چند ماه پس از این واقعه، هشت نفر دیگر نیز قربانی هستهی بمب شدند. این هشت نفر، دوز خطرناک تشعشع دریافت کردند و یکی از آنها فوت کرد. پس از این اتفاق، کره پلوتونیوم به عنوان هسته شیطان شناخته شد.
۵۸۵۸
Monday, 25 November , 2024