همشهری آنلاین نوشت: باستان‌شناسان می‌گویند احتمالا در روم باستان از سگ‌ها برای مبارزه با حیوانات بزرگ‌تر مثل خرس و انجام حرکات آکروباتیک در کولوسئوم استفاده می‌کردند.

باستان‌شناسان می‌گویند احتمالا در نمایش‌های کولوسئوم در روم باستان از سگ‌های کوچک‌جثه برای مبارزه با حیوانات بزرگتر مثل خرس استفاده می‌شده است.

در روزنامه تلگراف گزارش شده است که باستان‌شناسان برای اولین بار در حین کاوش در زهکشی کولوسئوم، بقایای سگ‌های کوچکی شبیه سگ‌های داشهوند را در این آمفی‌تئاتر ۲هزار ساله پیدا کردند.

بیشتر بخوانید:

عکس | کشف بزرگی که کتاب‌های علوم را تغییر می‌دهد

عکس | تمساح‌های جان‌سختی که در آلوده‌ترین رودخانه دنیا زنده ماندند!

آلفونسینا روسو، مدیر کولوسئوم، به تلگراف گفت: ما استخوان‌های زیادی از سگ‌ها پیدا کردیم که شبیه سگ‌های داشهوند امروزی بودند. قد آنها کمتر از ۳۰ سانتی‌متر بود. ما فکر می‌کنیم که ممکن است از آنها برای اجرای ترفندهای آکروباتیک استفاده شده باشد، درست همانطور که امروز در سیرک می‌بینید و یا به عنوان بخشی از نمایش شکار مورد استفاده قرار می‌گرفتند؛ حتی در برابر خرس‌ها و حیواناتی با جثه بزرگ.

نمایش شکار یا به زبان لاتین «Venatio» نوعی سرگرمی در روم باستان بود که در آن حیوانات مختلف را به جان هم می‌انداختند یا آن‌ها را برای نمایش‌های آکروباتیک آموزش می‌دادند.

در این مقاله آمده است که این سگ‌ها، اجداد سگ‌های سوسیسی بودند و نه سگ داشهوند واقعی که امروز می‌شناسیم. نژاد داشهوند مدرن در اوایل قرن هجدهم در آلمان پدیدار شد و از آن‌ها برای پیدا کردن سوراخ‌ها و شکار گورکن‌ها استفاده می‌شد (Dachs در آلمانی به معنای گورکن است.) این سگ‌ها برای اینکه شکارچی مستقل طعمه‌های خطرناک باشند، تربیت شده‌اند. آن‌ها سریع و شجاعند.

باستان‌شناسان کولوسئوم همچنین استخوان‌های سگ‌های بزرگ، پلنگ، شیر، خرس و شترمرغ را در زهکش‌های باستانی پیدا کرده‌اند. این اکتشافات در طول مطالعه‌ای یک ساله انجام شد که طی آن باستان‌شناسان از ۷۰ متری زهکشی و فاضلاب زیر کولوسئوم عبور کردند؛ جایی که می‌توانست میزبان ۵۰ هزار تماشاگر باشد.

باستان‌شناسان علاوه بر بقایای حیوانات، بقایای تنقلات از جمله میوه، آجیل و زیتون را نیز پیدا کردند که تماشاگران موقع تماشا می‌خوردند.

آنها همچنین بیش از ۵۰ سکه برنزی از اواخر دوره روم و یک سکه نقره برای یادبود حکومت امپراتور مارکوس اورلیوس از حدود ۱۷۰ تا ۱۷۱ پس از میلاد کشف کردند، دوره‌ای که بعد از فیلم گلادیاتور ریدلی اسکات مشهور شد و محبوبیت یافت.

۵۸۳۲۱