دیجیاتو نوشت: با واردشدن به یک چاپخانه یا خط رنگ‌آمیزی حتی اگر بیش از ۱۰ سال در ارتباط با صنعت بوده باشید، درک اتفاقاتی که یکی پس از دیگری می‌افتد، آسان نخواهد بود. این مسئله زمانی سخت‌تر می‌شود که بخواهید پس از بازدید از بزرگ‌ترین خط تولید شرکتی در حد و اندازه بی ام و یک مطلب برای مخاطب عام بنویسید. سایت تولیدی «Spartanburg» بی ام و در کارولینای جنوبی موضوع مطلب امروز ماست.

بی ام و به مناسبت ۵۰‌سالگی بخش M-Division، ما را به این سایت تولیدی دعوت کرده است. اکثر مدل‌های X این برند از X3 تا X7 تولید این سایت است.

با وجود این که این سایت وظیفه تولید مدل‌های M را ندارد، اما از نظر مقیاس عملیات، بزرگ‌ترین سایت تولیدی بی ام و است.

بیش از ۱۱ هزار نفر در این سایت به مساحت ۱۶۰ هکتار روزانه ۱۵۰۰ دستگاه خودرو تولید می‌کنند.

حدود ۶۵ درصد این تولید به ۱۲۰ کشور جهان صادر می‌شود. البته بی ام و سایت‌های تولیدی با تیراژ بالاتر در چین و اروپا نیز دارد. با این وجود از نظر مساحت این بزرگ‌ترین سایت تولیدی این شرکت است.

به‌طور طبیعی هر روز تعداد بیشتری از این محصولات در حال برقی‌شدن هستند. در ابتدا بی ام و X3 xDrive30e و سپس مدل X5 xDrive 45e از این سایت خارج شده است؛ گرچه تا این لحظه این سایت امکان تولید محصولات تمام برقی را ندارد.

قرار است از نوامبر سال جاری مدل پلاگین هیبریدی دیگری با نام بی ام و XM با حداکثر قدرت ۷۴۰ اسب بخار در این سایت تولید شود. این محصول به‌نوعی «راک استار» جدید شرکت بی ام و خواهد بود. بی ام و اوایل دهه ۹۰ میلادی به این منطقه نقل مکان کرد.

زمانی صنعت نساجی آمریکا درحال انتقال به چین بود. درنتیجه بی ام و علاوه بر زیرساخت منحصربه-فرد این سایت، به نیروی کار ماهر نیز دسترسی پیدا کرد. فرودگاه گرین‌ویل تنها ۱۵ دقیقه با این سایت فاصله دارد.

در آن زمان این یک فرودگاه محلی بود، اما با ورود بی ام و همه چیز تغییر کرد و باند فرود آن آماده پذیرایی از بوئینگ‌های ۷۴۷ باربری شد. هر روزه هواپیما از فرانکفورت در گرین‌ویل می‌نشیند. البته تنها قطعات گران‌قیمت و اضطراری از آلمان به آمریکا صادر می‌شوند.

قطعاتی مانند تراشه‌های نیمه‌رسانا که امروزه صنعت خودروسازی را وارد هرج‌ومرج کرده است. در نظر داشته باشید که برای افزایش عرضه تراشه‌های نیمه‌رسانا باید از دو سال قبل تصمیم‌گیری کنید. بی ام و از سال ۲۰۱۳ میلادی دسترسی جدیدی به بندر داخلی گریر نیز ایجاد کرده است تا از طریق راه‌آهن در دسترس باشد.

این مسئله باعث شده است تا ده‌ها هزار کامیون از جاده خارج شوند. در حال حاضر اسپارتانبورگ روزانه ۶۰ کانتینر دریافت می‌کند و تقریباً ۲۰۰ کانتینر از خودروهای تولیدی را به مقصد می‌فرستد.

به‌طور کاملاً خودکار صورت می‌گیرد و حتی بستن پیچ‌ها نیز در مرحله آخر به‌صورت کاملاً خودکار است.

در سال ۲۰۱۴ نیز بی ام و از «Google Glass» برای مستندسازی خطاهای احتمالی و تضمین کیفیت استفاده می‌کرد؛ گرچه از آن سال تا این لحظه به‌قدری سیستم‌های خودکار کیفیت بالایی دارند که دیگر نیازی به استفاده از این عینک نیست.

مصرف انرژی و افزایش بهره‌وری است.

در سالن X3/4 حدود ۲۵۰۰ نفر حضور دارند، اما در ساختمان قدیمی باقی افراد کار می‌کنند که مشغول تولید X5/6/7 هستند. همچنین مدل‌های M نیز در همین ساختمان قدیمی تولید می‌شوند.

یکی از جالب‌ترین جزئیات قابل‌توجه این بازدید، مقایسه نیروی انسانی موردنیاز برای ساخت خودروهای بزرگ‌تر نسبت به مدل های کوچک و اقتصادی است. تفاوت تنها در میزان تعداد قطعات نیست، بلکه اندازه آن‌ها نیز مشکل‌ساز است.

به‌طور مثال برای نصب پوشش سقف از داخل، ۳ نفر باید برای جا دادن آن کار کنند. در مورد پوشش سقف XM که حتی بزرگ‌تر از این نیز خواهد بود، بی ام و باید تغییراتی را در این بخش از خطوط تولید خود ایجاد کند.

با وجود تمام این دستاوردها و فرایندهای تولیدی، بد نیست نگاهی به انرژی صرف‌شده نیز داشته باشیم. بی ام و ارقام دلگرم‌کننده‌ای در رابطه با کاهش مصرف انرژی (کاهش ۶۷ درصدی به‌ازای هر خودروی ساخته‌شده از سال ۲۰۰۶)، کاهش ۵۲ درصدی در مصرف آب، کاهش ۵۱ درصدی در بخش فاضلاب، انتشار حلال‌ها تا ۴۶ درصد و ضایعات تا ۸۲ درصد، از جمله این کاهش مصرف انرژی و افزایش بهره‌وری است.

آمریکایی‌ها عاشق شاسی‌بلند هستند و این مسئله که بی ام و این دست از محصولات گران‌قیمت و لوکس خود را در آمریکا تولید می‌کند، دور از انتظار نیست.

در طرف دیگر کره خاکی، یعنی چین عاشق سدان‌های لوکس و طویل هستند و درنتیجه نسل جدید سری ۷ و مدل تمام برقی آن، یعنی i7 با نگاه به شرق طراحی و تولید می‌شوند تا نیاز مخاطبان خود را برطرف سازند.

گرچه بی ام و به‌طور کامل زبان طراحی محصولات خود را تغییر داده است، شاسی‌بلندهای آن از جلوپنجره‌های عظیم‌الجثه مصون نماندند.