آلبینوها توانایی تولید رنگدانه رنگی در پوست، مو، پرها، پوسته ها یا چشمان خود را ندارند. حیوانات مبتلا به این حالت ظاهری سفید با چشمان قرمز یا صورتی دارند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حیات وحش، آلبینیسم یک اتفاق نادر در بدو تولد است که توسط یک ژن مغلوب ایجاد می شود. نرخ آن در حیات وحش از ۱ در ۲۰۰۰۰ تا ۱ در میلیون تخمین زده می شود. پوشش سفید، این حیوانات را بیشتر در معرض شکار قرار می دهد. آلبینوها بینایی ضعیفی دارند یا حتی ممکن است نابینا باشند. ترکیب این عوامل منجر به بقای کم آلبینوها می شود و نسبت آنها را در جمعیت کاهش می دهد.

آلبینیسم جزئی در برخی از حیوانات رخ می دهد و بسیار شایع تر از آلبینیسم واقعی است. در آهوهای دم سفید، گاهی اوقات به آن "پیبالد" می گویند که در آن خز آنها ظاهری لکه دار و سفید دارد، اما آنها فاقد چشم های صورتی هستند که در آلبینوها وجود دارد. گوزن پیبالد با فراوانی کمتر از ۱ درصد در جمعیت های شکار شده رخ می دهد. بروز بیشتر ناهنجاری های فیزیکی برای گوزن پیبالد گزارش شده است.

اگرچه در طبیعت نادر است، حیوانات آلبینو در همه جا از آسمان تا دریا مشاهده شده اند. این موجودات منحصربه‌فرد رنگدانه‌ها را به طور جزئی یا کامل از دست می‌دهند، به همین دلیل رنگ پوست آنها در مقایسه با سایر اعضای گونه‌شان کم‌رنگ است. اگرچه تولد یک حیوان آلبینو در برخی فرهنگ ها یک رویداد مقدس یا مبارک تلقی می شود، تحقیقات نشان می دهد که برخی از حیوانات آلبینو در طبیعت مشکل دارند.

در مارها، فقدان نسبی رنگدانه بیشتر از آلبینیسم مطلق است. برای مارهایی که معمولاً رنگ‌های طرح‌دار دارند، به‌صورت آبی کم‌رنگ، هلویی یا زرد دیده می‌شوند. در این موارد، جهش ژنتیکی در انتقال ملانین و رنگدانه وجود داشته است.

۲۲۷۲۲۷