«لیونل مسی» پس از به ثمر رساندن سه گل مقابل تیم ملی بولیوی در ورزشگاه «مونومنتال» شهر «بوینوس آیرس»، همچون ابر بهاری اشک شوق ریخت؛ اشکی که چشم تمام مردم آرژانتین را درست همچون اسطوره خیس کرد. سپهر ستاری: «آندریاس بورگو» در نشریه «دیاریو» آرژانتین در همین خصوص نوشت: «یک برد سه بر صفر در […]

لیونل مسی و اشک‌هایی به وسعت یک ملت

«لیونل مسی» پس از به ثمر رساندن سه گل مقابل تیم ملی بولیوی در ورزشگاه «مونومنتال» شهر «بوینوس آیرس»، همچون ابر بهاری اشک شوق ریخت؛ اشکی که چشم تمام مردم آرژانتین را درست همچون اسطوره خیس کرد.

سپهر ستاری: «آندریاس بورگو» در نشریه «دیاریو» آرژانتین در همین خصوص نوشت: «یک برد سه بر صفر در شب بازگشت هواداران به ورزشگاه و البته اشک‌های لیونل مسی به وسعت یک ملت!» شاید تیم ملی بولیوی همانند تیم ملی برزیل برای تیم ملی آرژانتین یک رقیبی حماسی به حساب نیاید اما لذت هت‌تریک مسی احساسی بود که عاشقان فوتبال آلبی‌سلسه با تمام وجود آن را لمس نمودند.

مسابقه هنوز به دقیقه پانزدهم خود نرسیده بود که گل اول روی حرکت فوق‌العاده لئو و ضربه دیدنی‌اش همگان را به وجد آورد؛ گلی که یک لبخند همانند انحنای کاتِ توپ، روی صورت کاپیتان نقاشی کرد. لبخندی که اینبار تا دقیقه ۹۰ همراه لئو باقی ماند.

تماشای هنرنمایی بازیکنانی که از نمایش خود لذت می‌برند همیشه امری جذاب و هیجان‌انگیز است؛ به خصوص در مورد مسی و زمانی که لباس راه‌راهِ آبی‌وسفید را بر تن دارد. پیراهنی که برای مدت‌ها به نظر می‌رسید روی تن او سنگینی می‌کند ولی حالا تبدیل به یک شنل جذاب برای اسطوره شده. حالا سبک خوشحالی پس از گلِ لئو که با افتخار و از فرط شادی روی سینه‌اش می‌زند و پیراهنش را می‌بوسد، به سرعت در حال تبدیل شدن به یک حرکت ماندگار است.

گل دوم مسی بیش از آنکه زیبا باشد روی فرصت‌طلبی او به دست آمد و تبدیل به گل شماره ۷۸ او در تیم ملی آرژانتین شد؛ گلی که لئو را بالاتر از «پله» اسطوره فوتبال برزیل در صدر جدول بهترین گلزنان بازی‌های ملی در قاره آمریکای جنوبی قرار داد! البته فراموش نکنید که آخرین بازی پله در دهه ۷۰ انجام شده است، با این حال مسی این گل را با لبخند و تعظیم جشن گرفت. گل سوم نیز روی حرکت سریعش به سمت دروازه، روی توپ برگشتی به بار نشست. این قاب‌ها در کنار هم، هت‌تریک مسی را رقم زدند تا کاپیتان آلبی‌سلسته این افتخار را در حالی که دستانش را باز کرده بود، جشن بگیرد.

این برد سه گله، راه تیم ملی آرژانتین به سمت جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را بیش از پیش همواره نمود؛ در حال حاضر برزیل در صدر جدول دور مقدماتی قرار دارد و صعودش تقریباً قطعی شده. آلبی‌سلسته نیز با ۶ امتیاز کمتر از سلسائو، در رده دوم ایستاده و در حال حاضر شرایط خوبی دارد. با نگاهی اجمالی به ترکیبِ تیم تحت رهبریِ «لیونل اسکالونی» پر بیراه نیست اگر آرژانتین را از حالا دیگر تیم صعودکننده به «قطر ۲۰۲۲» بنامیم. تیمی که اکنون بر خلاف دوره‌های قبل می‌تواند در کنار مسی به سایر ستاره‌های خود نیز ببالد و روی تک‌تک‌شان حساب باز کند. این دقیقاً همان چیزی بود که لئو به آن نیاز داشت؛ اینکه تمام فشار روی دوش او نباشد و بتواند با آرامش بیشتری در مستطیل سبز برای زمین‌گیر کردن رقیب نقشه بکشد.

در کشوری که عاشق فوتبال است، کرونا باعث شد مردم از مارس ۲۰۲۰ دور از ورزشگاه‌ها باشند اما این مشکل نیز در دیدار اخیر تیم ملی آرژانتین مرتفع شد؛ جایی که ۲۰ هزار بلیط در نظر گرفته شده برای جدال مقابل تیم ملی بولیوی، در کمتر از یک ساعت به فروش رسید!

آرژانتین در ماه جولای، جام قهرمانی رقابت‌های «کوپا آمریکا» را در کشور برزیل و بدون حضور تماشاگران بالای سر برد؛ افتخاری که باعث شد مسی حتی در بین منتقدانی که انتظار داشتند او در ترکیب آلبی‌سلسته همانند نمایش‌های سابقش در ترکیب بلوگرانا ظاهر شود نیز، به محبوبیتی چشم‌گیر دست یابد. ستاره‌ای که در بازگشت هواداران آرژانتینی به ورزشگاه‌ها، پس از رکوردشکنی، با اشک و در بین تشویق‌های هم‌تیمی‌ها و تماشاگران، جایزه‌اش را دریافت نمود.

لئو پس از مسابقه با چشمانی اشکبار گفت: «من این را برای مدتی طولانی می‌خواستم و حالا اینجاست. اکنون با مادرم، خواهر و برادرهایم و …» او موفق نشد جمله‌اش را تمام کند و اشک از چشمانش جاری شد. درست در همان لحظات «آرژانتین» نیز با او گریه کرد. این قدرت فوتبال و همین‌طور قدرت عشق است.

نویسنده: گیلم بالاگه

مترجم: سپهر ستاری

۲۵۸ ۴۱