رشته‌های بیسبال و سافت‌بال پس از سال‌ها غیبت بار دیگر به المپیک برگشته‌اند.

سپهر ستاری: «بیسبال» و «سافت‌بال»؛ دو رشته‌ای که مخاطبات زیادی در بین مردم جهان دارند. بیسبال در سال ۱۹۹۲ رسماً به عنوان یک رشته مدال‌آور به المپیک اضافه شد و سافت‌بال هم چهار سال بعد پا به رقابت‌ها المپیک گذاشت! اما هر دو رشته در کمال تعجب طی ۱۳ سال اخیر جایی در رقابت‌های المپیک نداشتند! حذفی جنجالی که در «پکن ۲۰۰۸» رخ داد؛ آن هم در شرایطی که سیاستِ کمیته بین‌المللی المپیک معمولاً در راستای گسترش مسابقات بوده اما در آن دوره به دلیل امتناع مسئولان لیگ بیسبال آمریکا از توقف مسابقات در تابستان، روی نام این رشته در المپیک خط قرمز کشیده شد تا خیلی‌ها – حداقل در بین آمریکایی‌ها – بر این باور باشند که تصمیم کمیته برگزاری رقابت‌های المپیک مبنی بر حذف این دو رشته، تنبیهی بوده که برای مسئولان بیسبال آمریکا در نظر گرفته شده است!

البته از لحظه‌ای که «ژاپن» به عنوان میزبان رقابت‌های ۲۰۲۰ اعلام شد، معلوم بود که هر دو رشته بعد از سال‌ها دوری به رقابت‌های المپیک باز خواهند گشت چرا که ژاپن تنها کشوری است که بیسبال در آن، بیشتر از آمریکا در بین مردم محبوبیت دارد و همه‌گیر است. برای کسانی که در جریان نیستند باید بگوییم که در ژاپن رقابت‌های سالانه تابستانه در سطح دبیرستان‌ها برگزار می‌شود و به حدی مورد توجه مردم قرار دارد که اسپانسرهای برای حمایت مالی از این تورنمنت از ماه‌ها قبل باب مذاکرات را با مسئولین می‌گشایند. بسیاری حتی بر این باورند که این رقابت‌های سالانه خیلی زود با گسترش چشم‌گیری مواجه خواهد شد و به عنوان یکی از تورنمنت‌های مطرح بین‌المللی نام خود را در سراسر جهان بر سر زبان خواهد انداخت.

در این دوره از رقابت‌های المپیک، شش تیم ژاپن، مکزیک، جمهوری دومینیکن، رژیم صهیونیستی، کره جنوبی و آمریکا شرکت دارند. در توکیو ۲۰۲۰ این شش تیم در دو گروه ۳ تیمی ابتدا در مرحله گروهی به رقابت می‌پردازند و سپس راهی مرحله حذفی خواهند شد تا صاحب مدال‌های طلا، نقره و برنز مشخص شود. تصمیم NPB (لیگ حرفه‌ای بیسبال ژاپن) و سازمان لیگ حرفه‌ای بیسبال کره جنوبی جهت صدور مجوز به بازیکنان حاضر در این لیگ‌ها برای شرکت در المپیک در شرایطی رخ داده که لیگ حرفه‌ای بیسبال آمریکا مجدداً از انجام این کار خودداری کرده است و همین موضوع، ژاپن و کره جنوبی را به شانس‌های اصلی قهرمانی مبدل ساخته. ضمن اینکه غایب بزرگ این دوره از مسابقات بدون هیچ شکی کشور کوبا است که در هر پنج المپیک قبلی فینالیست بیسبال بوده و در سال‌های ۱۹۹۲، ۱۹۹۶ و ۲۰۰۴ هم به مدال طلای این رشته دست یافته.

مسابقات سافت‌بال هم شامل شش تیم ملی استرالیا، کانادا، ایتالیا، ژاپن، مکزیک و آمریکا بود اما فرمت برگزاری مسابقات با بیسبال تفاوت داشت. در سافت‌بال تیم‌ها در یک گروه به صورت دوره‌ای با هم به رقابت پرداختند و در نهایت دو تیم برتر، راهی بازی فینال شدند. تیم‌های سوم و چهارم گروه هم در بازی رده‌بندی برای کسب مدال برنز به مصاف هم رفتند. در بازی فینال، تیم سافت‌بال ژاپن که در دور گروهی مقابل آمریکا شکست خورده بود، اینبار مقابل این تیم به برتری رسید تا ضمن پاره کردن نوار ۲۲ پیروزی متوالی و بدون‌شکست ایالات متحده در المپیک – که از بازی‌های ۲۰۰۸ پکن شروع شده بود – به مدال طلای المپیک توکیو ۲۰۲۰ دست پیدا کند. در مسابقه رده‌بندی نیز کانادا از سد مکزیک گذشت و مدال برنز را به گردن انداخت.

جالب اینجاست که آمریکایی‌ها در دور گروهی، قاطعانه در صدر قرار گرفته بودند و در خصوص کسب مدال طلا بسیار اطمینان داشتند. حالا باید دید سرنوشت رقابت‌های بیسبال چگونه رقم خواهد خورد و آیا در صورت قهرمانی مجدد ژاپن، مسئولان آمریکایی در خصوص تصمیمات خود تجدید نظر خواهند کرد یا خیر. فراموش نکنید که المپیک محل رقابتِ «بهترین‌ها» است و احترام به این موضوع انتظار ورزش‌دوستان است.

نویسنده: برایان آرمن گراهام

مترجم: سپهر ستاری

۲۵۸ ۴۱